Poruszyła mnie ostatnio dyskusja koleżanek o tym jak zrezygnować z pracy Opiekunki. Zaczeło się jak zawsze od marudzenia na niskie zarobki. Zawsze mnie dziwiło to, że osoby pracujące jako Opiekunka potrafią godzinami narzekać na swoją pracę. Kobieto! Przecież nikt Cię do tego nie zmusza. Jeździsz zarabiać pieniądze dobrowolnie, ba sama się do tego zgłosiłaś. Zarabiasz po 4 000 – 6 000 złotych przecież to śmieszne pieniądze. Jesteś daleko od rodziny i nie potrafisz się dogadać co powoduje u Ciebie ciągłą frustracje? Może nie nadajesz się do tej pracy?

Dlaczego narzekamy na swoją pracę?

Na prawdę, my Polacy jesteśmy w mistrzami w narzekaniu. To nie nasza wina, po prostu od małego na pytanie „co słychać?” jesteśmy nauczeni odpowiadać „stara bida” zamiast „wszystko dobrze”. Jest to nasza cecha narodowa i łatwiej znaleźć nam tematy do niezadowolenia niż wymienianie sukcesów bądź radości dnia codziennego. Czy to znaczy, że cały świat jest zły i nie podoba nam się to co dzieje się dookoła? Obserwując fora dyskusyjne zawsze bawi mnie to, że jeśli ktoś jest zadowolony to od razu ta osoba jest obrażana i uważana za pracownika Agencji. Osoby, które tak myślą mają racje, bo … pracując w Agencji jesteś jej pracownikiem. Nie ma znaczenia czy pracujesz na stanowisku biurowym czy w terenie. Masz umowę z Agencją. Jeśli jesteś zadowolony – rewelacja!

Milczy się o rzeczach dobrych

Czasami odzywają się do mnie osoby, które chcą z kimś porozmawiać bo czują się samotne na zleceniu. Cieszą się, ze swojego zlecenia, mają dobry kontakt z podopieczną. Pytam – dlaczego nie napiszesz tego na forum? Przecież taka postawa jest przykładem o którym warto mówić na głos. Zachęcam do napisania tekstu do działu NASZE HISTORIE. W odpowiedzi bardzo często słyszę, że „nie ma się czym chwalić” albo „głupio tak się chwalić”. Dlaczego jako Opiekunki, które poświęcają część swojego życia na pomoc innym boimy się powiedzieć na głos, że odwalamy KAWAŁ DOBREJ ROBOTY? Udaje nam się pracować w miejscu, które pomaga nam się spełniać jako człowiek. Jesteśmy osobami ciepłymi, cierpliwymi i mamy otwarte głowy na nowe rzeczy. Uczymy się języków, poznajemy nowe obyczaje i miejsca to jest coś czym jak najbardziej warto się chwalić. Chcesz być SUPER BABCIĄ? Pokaż wnukom, że potrafisz rozmawiać w obcym języku i jeździsz po świecie. Wiele moich równolatek nigdy nie była poza Polską. Ja mieszkałam w 6 niemieckich Landach i odwiedziłam znajomą koleżankę we Włoszech. Jeśli ktoś Ci zazdrości to jest problem tej osoby, że nie potrafi Ci dorównać a nie Twój. Jesteś Opiekunką osób starszych – powinnaś chodzić z uniesioną głową i pełna dumy! Zmieniasz świat obcych osób na lepszy i w swojej pracy oddajesz cząstkę siebie, która wraca dobrą energią i wynagrodzeniem, którego nigdy nie zarobiłybyśmy w Polsce.

Co jest najważniejsze w życiu Opiekunki…

Odważyłaś się na pierwszy krok i wyjechałaś za granicę. Z dala od domu, bliskich i rzeczy Tobie znanych. Jesteś kobietą, która nie boi się wyzwań i wierzysz w siebie i swoje umiejętności! Nawet kiedy masz gorsze dni powiedz na głos – Jestem w pracy, którą kocham. Opiekuje się ludźmi, którzy mnie potrzebują. Zarabiam pieniądze dzięki którym mogę spełniać swoje marzenia! Nie możesz powiedzieć tego szczerze? Zmień tą pracę. Nie każdy nadaje się do pracy Opiekunki. Wróć do Polski i powtarzaj dookoła jak źle Ci się żyje. W Polsce jesteśmy mistrzami narzekania. Tutaj Ciebie zrozumieją. Jednak nie niszcz opinii o nas – Opiekunkach z powołania.