Cukrzyca to bardzo poważna choroba, która wpływa na funkcjonowanie całego organizmu. Dlatego pielęgniarki z każdego oddziału powinny posiadać odpowiednią wiedzę, która pomoże w codziennej pielęgnacji pacjenta chorego na cukrzycę. Pielęgniarka przede wszystkim w pracy z cukrzykiem powinna uwzględniać schorzenie, które doprowadziło do hospitalizacji pacjenta. Jej obowiązkiem jest również monitorowanie poziomu glikemii w organizmie pacjenta oraz obsługa glukometru i pompy insulinowej. Jak dbać o cukrzyka ? Do najważniejszych zadań pielęgniarek zajmujących się cukrzykiem należy:

1. Kontrolowanie choroby oraz pomoc w stabilizacji poziomu cukru we krwi.
2. Przekonanie pacjenta o konieczności samokontroli poziomu glikemii we krwi, po opuszczeniu szpitalnych murów.
3. Prowadzenie karty cukrzycowej.
4. Monitorowanie parametrów życiowych.
5. Podawanie pacjentowi dużej ilości płynów.
6. Nawilżanie skóry pacjenta, która u cukrzyków jest bardzo wrażliwa, gdyż w naczyniach krwionośnych cukrzyka zachodzą zmiany tzw. angiopatie. W konsekwencji dochodzi do przesuszenia skóry, łuszczycy oraz nadwrażliwości na promienie UV.
7. Najważniejszym zadaniem opiekunki jest edukacja chorego oraz jego rodziny na temat cukrzycy. Przez edukację należy rozumieć:

• dokładne wyjaśnienie pacjentowi na czym polega hipoglikemia oraz hiperglikemia
• podanie instrukcji, jak zareagować w przypadku gdy wskaźnik glukometru pokaże obniżony lub podwyższony poziom glukozy w organizmie
• przekazanie wiedzy z zakresu stosowania insuliny
• nauka posługiwania się glukometrem oraz pompą insulinową
• poinformowanie pacjenta o konieczności kontroli masy ciała oraz ciśnienia tętniczego krwi
• opiekunka powinna przekazać pacjentowi oraz jego rodzinie informacje na temat pielęgnacji skóry oraz poinformować o zespole stopy cukrzycowej, który może prowadzić nawet do amputacji! Do zadań opiekunki należy objaśnienie jak pielęgnować stopy oraz kiedy należy zgłosić się do lekarza.

Opiekunka ma najczęstszy kontakt z pacjentami. Dlatego jej rolą jest zdobycie zaufanie pacjenta, a także pomoc w czynnościach problemowych oraz przede wszystkim przybliżenie mu wiedzy na temat choroby.